بررسی رابطه بین آگاهی، نگرش و رفتار حامی محیط‌ زیست دانشجویان دختر دانشگاه قم

رفتار حامی محیط ­­زیست یکی از عوامل مؤثر حفظ محیط زیست است که به میزان زیادی به آگاهی محیط‌زیستی شهروندان بستگی دارد. این تحقیق بر اساس نظریه بامبرگ و موزر درباره عوامل تأثیرگذار بر رفتار محیط‌زیستی، تأثیر «آگاهی محیط‌زیستی» بر «نگرش» و «رفتار محیط‌زیستی» دانشجویان دختر دانشگاه قم را بررسی می‌کند. روش تحقیق پیمایشی و ابزار گردآوری داده­ها پرسشنامه است. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران، 370 نفر و روش نمونه­ گیری طبقه ­ای است. نتایج توصیفی تحقیق نشان می‌­دهد: آگاهی بیشتر پاسخ‌گویان (9/57 درصد) درباره محیط زیست در حد متوسط است. نتایج استنباطی این تحقیق نشان می‌دهد بین متغیرهای «آگاهی محیط‌زیستی»، «نگرش محیط‌زیستی»، «تمایل به رفتار محیط‌زیستی» و «رفتارهای حامی محیط­ زیست» رابطه معنی‌دار وجود دارد؛ بین «منابع آگاهی‌بخش» و «آگاهی محیط‌زیستی» رابطه معنی‌دار نیست. «آگاهی محیط‌زیستی» به­صورت مستقیم، غیرمستقیم و کلی بر رفتار محیط‌زیستی تأثیر قابل‌قبولی دارد. نتایج تحلیل رگرسیونی نشان می­دهد که سه متغیر مستقل باقی مانده در مجموع  فقط 6/20 درصد از واریانس متغیر وابسته را تبیین می­ کنند. به­ طور کلی یافته‌های این تحقیق چارچوب نظری‌ای را که بر اساس آن مُدل تحقیق ترسیم شد تأیید می­‌کنند. برای بهبود رفتارهای حامی محیط‌‌زیست‌ لازم است منابع آگاهی‌بخش تقویت شوند؛ فرایند «جامعه ­پذیری محیط‌زیستی» به کمک همه سازمان­‌ها و نهادهای دولتی و غیردولتی و خانواده­‌ها انجام شود و کیفیت آموزش‌ها ارتقا یابند.